کشف قدیمیترین پوست فسیلشده با قدمت ۳۰۰ میلیون سال
تاریخ انتشار: ۲۲ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۰۱۴۷۶
پوست از قسمت اپیدرم و متعلق به یک خزنده باستانی است. اپیدرم لایه بیرونی پوست در آمنیوتها (گروهی شامل خزندگان خشکی، پستانداران و پرندگان) است. مطالعهای که کشف پوست و چندین فسیل دیگر در سیستم غاری را توصیف میکند، در Current Biology منتشر شده است.
بیشتر بخوانید:
پرواز «تراکتورهای پرنده» در آسمان روسیهبه گفته تیم تحقیقاتی، این نمونه پوست کوچکتر از ناخن انگشت که اخیراً کشف شده، اولین فسیل شناختهشده از پوست در دوران پالئوزوئیک است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نوارهای پوستی از ریشهبینی فسیلشده از پشت سر حیوان بودند. بنابراین تیم قادر نبود تمام پوست آمنیوت را با موجودات خاص باستانی مرتبط کند.
اپیدرم راحت از بین میرود، اما از بدن در برابر دنیای خشن خارجی محافظت میکند. این بخش خارجیترین لایه پوست است که ما را هیدراته نگه میدارد و از ما در برابر همهچیز؛ از باکتری گرفته تا دمای شدید محافظت میکند. پوست باستانی که توسط تیم مورد مطالعه قرار گرفت نیز کار مشابهی را برای میزبان خزنده باستانی خود انجام داده است.
تمام نمونههای پوستی که در غار پیدا شدهاند بهلطف برخی شرایط حفظ شدهاند. «اتان مونی»، دیرینهشناس دانشگاه تورنتو و نویسنده اصلی مقاله، گفت:«حیوانات در اوایل دوره پرمین به درون این سیستم غاری میافتادند و در رسوبات رسی بسیار ریز دفن میشدند که فرآیند فروپاشی بافت پوست را به تأخیر میاندازد. اما نکته مهم این است که این سیستم غاری در طول دوره پرمین یک محل نشت نفت فعالی بوده است. بنابراین فعل و انفعالات بین هیدروکربنهای نفت و قیر احتمالاً باعث میشود که این پوست حفظ شود.»
در زیر میکروسکوپ، سطح پوست شباهتهایی به پوست کروکودیل دارد. لولاهای بین فلس آن مشابه آن چیزی است که در مارها و مارمولکهای کرمی موجود دیده میشود.
در این مقاله، تیم اشاره میکند که مورفولوژی پوست و سن فوقالعاده آن نشان میدهد که این اندام مهم برای زندگی مهرهداران زمینی، قبلاً در مراحل اولیه آمنیوتها وجود داشته است؛ یعنی زمانی که آمنیوتهای اولیه به شکلهای مختلف زندگی منشعب شدند، اپیدرم وجود داشت.
خزندگان باستانی تاریخچهای پویا دارند که میتوان آن را از فسیلها بیرون آورد. در سال ۲۰۲۲ فسیلی ۱۵۰ میلیون ساله از وایومینگ کشف شد که روند تکاملی نولسرسانان را روشن کرد: تواتارا.
البته پوستی که اخیراً مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت، تقریباً دو برابر آن خزنده باستانی قدمت دارد، که یادآور این است که زمان واقعا چقدر پیچیده و ژرف است.
بیشتر بخوانید:
اولین هواپیمای هیدروژنی عمودپرواز جهان هلیکوپتر ترسناک روسی که غرب را به وحشت انداخته/ عکس این باتری گوشی شما را تا ۵۰ سال شارژ نگه میدارد! / ادعای باورنکردنی شرکت چینی۵۸۵۸
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1859992منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: فسیل یا سنگواره حیات وحش پوست و مو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۰۱۴۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آژیر قرمز در اصفهان / فرونشست به آثار باستانی هم رسید
ترکهای اصفهان، به میراث هم رسید.
به گزارش دنیای اقتصاد، آژیر قرمز برای شهری که تمام هویتش را از میراث ملموس و ناملموس خود میگیرد، روشن شد.
فرونشست اصفهان تا آنجا پیش رفت که حالا به میراث عظیم چند صد ساله و بلکه ۲۰۰۰ ساله اصفهان رسید و ترکها با سرعت بر روی دیوارهها و سقف بناها پیش میروند. اصفهان که یکی از توریستیترین مقاصد گردشگری کشور محسوب میشود، باید دید با قرار گرفتن در این چالش بزرگ، به مرگ توریسم و اقتصاد این بخش نزدیک میشود؟
بحران آب بهواسطه برداشتهای بیرویه چه در حوزه کشاورزی و صنعت و چه در حوزه گردشگری و ساخت و سازهای بیرویه، این میراث جهانی را به سکانس آخر رسانده است.
زایندهرودی که زمانی به زندهرود شهرت داشت، حالا به کمترین میزان خود رسیده و آبهای زیرزمینی و سفرهها خالی از آب شدهاند.
آبیاریهای غیراصولی در بخش کشاورزی و توسعه بیش از حد صنایع، بلای جان اصفهان و میراث کهنش شده است.
خشکسالی، آلودگی هوا و محیط زیست، فرونشست، مهاجرت و حتی نزاعهای قومی همه ناشی از عدم مدیریت برای مصرف آب است، که زنگ خطر را برای اصفهان روشن کرده است.